Ars alchemiae (czyt. ars alchemie) czyli zwierciadlane odbicie dwóch "sióstr": Sztuki i Natury.
Jedna z czterech rycin zamieszczonych w pracy Stefana Michelspachera (pierwsze wydanie w roku 1616) wzorowane na pracach H.C.Agryppy, niemieckiego teologa i alchemika.
Nurt alchemiczny jaki pojawił się w XVI i rozwinął w XVII wieku był przełomem, który całkowicie zmienił stosunek człowieka do świata. Wcześniej przyrodę naśladowano i wykorzystywano.
Alchemicy zaczęli ją rozbierać na czynniki pierwsze (prima materia) i modyfikować, uzyskując nowe substancje. Ich działania są pierwowzorem współczesnej nauki i technologii.
Oczywiście wówczas pojęcia nauki nie śmiały odbiegać od religii i
mistyki, co uczyniło z alchemicznych traktatów tajemne dzieła pisane
przez wtajemniczonych skomplikowanym językiem symboli. Wierzono, że w
ten sposób zbliżali się do Stwórcy.
Górna część grafiki to symboliczne przedstawienie Natury (mężczyzna w towarzystwie orła po lewej) i Sztuki (mężczyna w towarzystwie lwa po prawej) i jej unifikacja w postaci symbolu Feniksa,
będącego trzecim, najważniejszym elementem działań w pracowni
alchemicznej - wywołaną przez człowieka przemianą naturalnych składników
materii.
Procesy przemiany dokonywane były w trójnasób,
powtarzane kilkakrotnie aż do osiągnięcia zamierzonych lub
niezamierzonych, acz ciekawych, rezultatów (stąd powtarzające się trzy
koła na tarczy herbowej i na skrzydłach Feniksa).
Środkowy element to AGLA, kabalistyczny element symbolizujący relacje niewidzialnego (a więc ukrytego Boga, co w rozumieniu alchemików czyniło zeń patrona okultyzmu i wszelkich nauk tajemnych) do stworzonej przez siebie Natury i Człowieka.
Natura przedstawiono tu w formie pierwotnych elementów, tak jak rozumieli to alchemicy - a więc cztery żywioły oraz m.in. siarka, rtęć sól i vitriol. Możliwości i aktywności człowieka realizowane są zgodnie z cnotami filozofii, astronomii, alchemii. Współdziałanie tych trzech Sił (Boga, Człowieka i Natury) jest ujęte w formie Merkuriusza Filozoficznego, a jego symbolem jest kaduceusz widniejący na lewej pieczęci.
