Działalność instytucji społeczno-kulturalnych w Polsce to długa tradycja, choć większości z nas wydaje się, że domy kultury w to jakiś post PRL-owski, trącący myszką relikt.
Z okresem Polski Ludowej może się wiązać jedynie, promowane powszechnie, nazewnictwo - domy kultury. Wcześniej podobne placówki określane były jako domy społeczne.
Początki takich instytucji sięgają XVIII wieku, domy zmieniały się, ewoluowały.
W XIX wieku największą popularnością cieszyły się czytelnie publiczne, czy też stowarzyszenia społeczno-kulturalne, popularyzujące myśli charakterystyczne dla pozytywizmu.
Jakie czasy takie też cele, wytyczne i ich zadania. Wracając pamięcią do wspomnianego PRL'u. Wśród haseł i dyrektyw, ideologia socjalistyczna zakładała, że każdy obywatel powinien mieć równy dostęp do dorobku kulturalnego oraz powszechnej edukacji. Czy można się do tego przyczepić? Oczywiście, że nie.
Domy kultury w Polsce przyczyniały się do szerzenia czytelnictwa, edukacji, wartości artystycznych, ale także stały się miejscami spotkań lokalnych społeczności.
