Bodhran, płaski bęben, pojawił się u nas w 2008 roku, przywoływany tekstami o syberyjskich i indiańskich szamanach, którzy uważali i używali go jako wierzchowca świadomości. W tradycji celtyckiej to instrument na którym gra się triplety, potrójne dźwięki, specjalną pałeczką, które przypominają dźwięk stąpającego lub galopującego konia.
Nie było łatwo opanować te triplety, ale da się. Od tej pory towarzyszy nam przy okazji świąt solarnych: początków wiosny, lata, jesieni i zimy, oraz tzw. międzypunktów pór roku: Imbolc, Beltane, Lughnasad, Samhain. Mamy na nim Koło Roku w tej właśnie formie. Osiem naturalnych cykli, przez które przechodzimy co roku, ale nie kręcąc się w kółko - tylko jak po spirali.
Niemniej jednak to co nas interesuje najbardziej, to możliwość wywołania stanu lekkiego transu. Odpowiedni rytm - trzech uderzeń na sekundę - wywołuje stan alfa fal mózgowych, a nawet głębiej.
W tym stanie, szamani (ludzie, którzy zajmowali się tym gdzie w pobliżu jest dobre szamanie dla całej społeczności) byli w stanie podróżować do międzystanów: świata dolnego, środkowego lub górnego.
Ogólnie, zawsze chodziło o udobruchanie duchów, czy to przodków, czy żywiołów, czy roślin i zwierząt, czy istot świetlistych (tych nie trzeba, oni się nie obrażają, ale też nie odzywają, gdy nie są odpowiednio za-proszeni).
Do czego służy nam, w dzisiejszych czasach, gdy mamy pełne lodówki, a i choroby sie tak nie imają jak dawniej? Do eksploracji, do zabawy, do poznawania. Do poszerzania świadomości - do tego co było, co jest i co może być.
Grając na bębnie z intencją łączysz się z określoną wizją i ta wizja prowadzi cię do stanów świadomości normalnie niedostępnych. Po co|? A dlaczego nie? Lepiej pograć na bębnie niż słuchać co inni mają do powiedzenia w TV. Tak w tym sensie - to jest nawet lepsze. Niekoniecznie łatwiejsze.
***
